آرشیف

2020-1-7

رسول پویان

بلای جنگ

عرش خدا به لرزه فتد از صدای جنگ
اهـرمـیـن شــرور کـنـد تـا هـوای جنگ

روزیکه عقل و منطق و دانش فتد زکار
جهل و جنون حاکـم و فرمانروای جنگ

ابلیس بکاخ وحشت فرعون نشسته است
موسی شـده ز فتنه گـری ها فدای جنگ

چنگـیـز و آتیلا، و هیتلر چـه کـرده انـد
ای فـانی حـقـیـر چـه گـویی ثنای جنگ

کاخ طـلا و خــانــۀ آرام شــود خــراب
سیل فناسـت در پی هـر ماجرای جنگ

آزادگی و هـمت و بخشش شـده به گور
نفرین و نفرت است بعالـم سخای جنگ

داراکـولای جنگ شـده خیـره بـر جهان
خونست وگوشت کلۀ انسان غدای جنگ

عشق و صفا ومهر و محبت رود به باد
شوق و طرب فدا شود در عزای جنگ

ظلم و ستمگری وتجاوزدیگر بس است
دنیا پر از شرارت جور و جفای جنگ

انـواع انتحار و تـرور دولـتـی شـدسـت
خـون بشـر برای سـیاسـت حنای جنگ

انسانیت کجـا شـد و حـق بشـر چـه شـد
عـالـم شـده چـو جنگل بی انتهای جنگ

ساری اگر شود بـه جهان خشم و انتقام
نـسـل بـشـر تـبـاه شـود از وبـای جنگ

گـر آسـیا فـتـد در آتـش ز جـور و کین
دنیا شود چو دوزخی اندرفضای جنگ

کـس در امان ز جـنگ اتمی نمی شـود
هیروشـیما شـود جهـان از بـلای جنگ

عفریت شرّ ونفرت و زشتی هلاک باد
ویـرانـه بـاد قلـعه و کاخ و بنای جنگ

6/1/2020
رسول پویان