آرشیف

2015-1-14

الـله مدد احمدی

ازديـــــاد بيكـاري در ولايت غور

 

يك جامعه را زمان ما عاري ازبد بختي ميدانيم كه درحقــيقت افـــراد آن جامــعه اعم ازپــيرو جــوان ؛خوردوبزرگي ان مشغول ومصروف كاري باشد كشــور هاي كـه امروز پيــش رفت داشته علــت آن اين بــوده كه تماما مـردم آن سـرزمين زمــينه كاربــراي شان مساعد بــوده است. ولــي برعــكس درافغانستان امروز ما شاهد هســتيم كه هفتاد درصد مردم بيكار ولي دولت قادر نيـست كه كاري را به اين فيــصدي ازمردم پيدا نمايد درحاليــكه امروز بيش ازهــر زمان ديــگر دولت خــود را حامــي ونگــهبان مردم دانســته وخود را برخواســــته  ازارايي مردم مـيداند وازســوي ديگر توجــه جــامعه جــهاني به دولت  افغانـستان  نسبت به حـــكومت هـاي قبل بيــشتر بوده كمك هـاي هنــگفت را هم درطي هــفت سال گذشته كرده ويا درحال اجراســـت ولي متاسفانه مي بينـيم كه مردم اين كـشور روز بــروز فقير تر شــده وبيــكاري سال بسال ازديــاد مــيابد هــم وطــنان ما كه سـال هاي زيادي را به اثر كشــمكش هاي داخـلي ومـداخله بيــگانگان مجــبور به ترك وطــن شـــان گرديـــده بودند .بعــد ازباز گشـــت به وطــن دوباره مجــبور شدند كه وطـــن خــود را تــرك بگويــند .زيرا ازيك سـو نداشـــتن مســكن ؛بيــكاري دوامدار وازســوي ديگر عدم تـوجــه دولـت به اين هم وطــنان ما ولــي دراين مــيان برخي ولايـات كشــور نسبت به برخــي ديگري ولايــات كشــور ازايــن مصــيبت بيشــتر رنج بــرده است بطــور مــثال ولايــت غــور كــه قبلا هــم كــدام تــوجــه ازطــرف مــقامات مسئول هـــمان وقــت نشده ولـــي بالفــعل كــه دولت شعارش بازسازي هست كما في السابق بحــالت خــود باقــي مــانده اســت عـمارت هــاي هم كه قبــلا اعمار شـــده بــود دوبــاره درحــال ازبيـــن رفــتن اســت .
 درطـــي سال جــاري اكــثر جـوانان ولايــت غــور بخــاطــري بدســت آوردن يــك لقــمه نان مجبور شـــدند كه به كشــوري همسايه خود جمهوري اســلامي ايران بروند آن هم بدون داشتن مجــوز قانوني ؛نداشتن توشه راه وازطرف ديگر درسال جاري كشور ايران شرايط سخت را بالاي مهاجرين افغاني وضع نمــوده است هــمه روزه ازطــريق اخبار واززبــان كسانيكه رفــتند تا مرز ايــران بــعد از گــذراندن يـك ماه درزندان هــاي ايران ايـن حرف ها شنيده ميــشود ولي بازهــم دولت افغانـستان كدام اقــدامات عمـلي را درايــن زمــينه اتــخاذ ننــموده است .بخــصـوص درولايــت غــور كه بعـلت نبــودن هيــچ امــكانات از اين مصيبت هميــشه رنج بــرده اســـت روزانه ده ها نفر درســـري جاده منتظر ايـن هستند كه كـدام كس پيداشود كه به يك كاري گر نيــاز داشـــته باشـد صبــح تــا شام بپـــهلوي جاده به ايـن اميد روز خـود را سپري ميــكنند بيــگاه بدون كـــدام دسـت آورد دوبــاره بــه هـــزار پريشاني بخانه هاي خود برميگردند وازطرف ديگر هيچ زمــينه كار بــراي ايــن مردم ازطــرف دولت تــا هنــوز صورت نگرفــته است وازسوي هـم تجـاران اين شهر تا آن حد نيستند كه بتــواننــد سرمايه گذاريي را كنــند كه ازاين طــريق يكـتعداد ازجـــوانان بسري كارشـــوند هــمه اين عــوامل باعث شــده است كه ارقام بيــكاري درايــــن ولايت ازديــاد يابــد ومردم دريك حالت بــحراني قــرار گيرند .خواستي مــردم غــور ازكسان كه رهبــري اين ملت بدست آنهاست همــين است كه مــن بعد هــم بخاطري بيرون رفت اين مردم ازاين حالت خطرناك وبحراني حد اقل زمـينه كار را براي اين مردم مساعد بسازند مردم نميخواهند كه هميشه دست شان بگدائي باشد بل مردم خا هان اين هستند كه ازطريق زحمت خود  يك زندگي مرفع وآبرو مندانه داشته باشند تنها كافيست كه دولت دراول مـرحله گامــي هدفمـندانه را درايــن راه بـردارد .
به اميد اينكه مســئولين دولــت هم جهت رفــع اين مشكل اقداما ت مســئولانه نموده تاباشد كه مردم افغانســتان هم مثــل سائر ملل جهان يك زندگـي مرفع وآرام بدون تشويش را داشته باشند .