آرشیف

گرشود از جسم،عضوی درد مند
جملـه اعضـا میشوند اندر فغــان

کشور شام قلب این امت کنـــون
گشته خونین از سنــــان کافـران

جوی خون تنهـــا نباشد در حلـب
سیل خون در سوریه باشد روان

گر کسی خود را مسلمان داند او
کی توان شد بیطرف اندر میــان

غیر هر شخصی نداند دین حق !  
یا کــه باشد ،زادمیت دور ، آن

ای خــــدایا! وحــدت کفر ونفاق
خود تومی بینی که میباشدعیان

بهر قتل مسلمین در ســـوریه
هر طرف را می کنند بمباردمان

روس و اسرائیل وایران وبشار
می کشند اطفال وپیر ویا جوان

چون عراق ویران نمودن شام را
تا که صهیونزم  باشد در امــان

ای خدایا ! خلق شام خسته را
خود زبند ظلم ظالم وارهـان!

 یا الهی ! طفلــکان سوریه
غرق وخون آتش اندر میان

کس نمی بیند بایشان چون بشر
یانباشد چشـــم بینا در جهــــان

دین وجدان و مُــــروت توتیا
گشته نا پیدا از آن کمتر نشان

صاحبـان قدرت وسرمایه هــا
 رحم ننمایند برهیچ انس وجان

بیش اهـــلِ خامه  وروشنـــگری
گوشه گیراند، یا که در خواب گران
 
ربنا ! امت ندارد جز تو کس
 گشته اند حقا که بی تاب وتوان  

کشتی یِ بشکستۀ این خلق را
خود زبحرخون بساحل میرسان

بار دیگر چون ابابیل لشکری
میفرست بر ابرهه های زمان  

 می فرست برما چو موسای دیگر
تا نمـــاید غرق این فرعونیـــان

یا به باد ورعد وطــوفان وبلا
جمع کن تو فرش این مستکبران

امت اســـلام را یاری نمـــا
اندرین آزمون سخت وامتحان