آرشیف

گــرامی شا عـــــره در ملــک غربــــــــت
تو مجــــــذوبم  نمــــــود ی با محبـــــــــت
 
ســـرود تـــــو بود نــــغز و دل انگیـــــــــز
چو گـــو هــر مــــید رخشد, و  دل آو یــــــز
 
ببا لنــــد نــــسل فــــردا چــــون بـنا مـــــت
گـــــرا می بـــــوده در میهـــــن مقا مـــــت
 
کلا مــــــــت از بـــــرای نســــــل فــــــردا
بــــــــود آهــــنــــــگ زیـــــــبــــا و دل آرا
 
حب میهـــن پــــرســتی ات  به هـر جـــــــا
بــود و رد زبــــان, پـیــــــــر و بــــر نــــــا
 
تو هســـتی شــــا عــــر این ملــــک افغــا ن
 نـــویـــــسی داســـــتان و شـــــعـــردو را ن
 
سیه کـــــاران و مــــــزدوران  بــــه هر جا
کنند تضعیــــــــــف فر هنگ  وطـــــــن  را
 
ولی تو با تـــــلاش و زحــــــمت و کـــــــا ر
 کنی کــــوتــــه تـــو دستی آن سیه کــــــــا ر
 
وطــــــن بــــا لـــد زنا م شا عـــــــرا نــــش
ز مو لا نـــــــا و فخــــــر جا و یـــــدا نـــش
 
خشـــا, فــــر هــنگیــــــا ن مـــلک افغــــــا ن
بکو شند  بهر فرهنــــــگ از دل و جـــــــا ن