آرشیف

کلمه وحی به معنای القا در مفهوم نزول معنا از آسمان الوهیت در باطن یا سینه حضرت محمد^(ص) یعنی از بالا به پاین همانا نزول – اما قرآن پسا بیان معنا در لفظ عربی توسط حضرت محمد^(ص) عبارت از نعمت که از پاین به بالا همانا معراج مومن که در میان احد٬ احمد و موحد حالا وحی چیست؟

از آنجاییکه نقل گرایان باور دارند:  قرآن در الفاظ و معنا٬ از جانب الله می باشد. یعنی خدارا٬ شخصیت بخشیدن چون در الفاظ و کلام یا زبان انسانی٬ که فلسفه وجودی خدا را٬ زیر سوال بردن است.

زیرا خدا یا حکیم مطلق٬ بی نیاز از زبان های مروج انسانی به مانند: ‌عربی٬ عبری و دیگر… زبان های بشری می باشد.

در نتیجه:

وحی: حال یا حالت و کیفیت باطن از جانب الله٬ که پدیداری وحی در الفاظ در ۳۰ جز چون قرآن٬ که درک وحی در حکمت و رسیدن به فهم عمیق قرآن = مفسر زمان در مقابلی نقلگریان که قرآن را٬ تنها در الفاظ٬ فاقد وحی شناسی و مسبب: سلفیت و وهابیت همانا جهاد اسلامی در ترور و وحشت٬ در عدم روحیه رحمانی یا حال و یکی از علت های عقب ماندگی جوامع مسلمین را٬ این فهم نادرست از دین می توان دانست.

نظم: وحی شناسی…!

ما زقرآن، وحی را شناختیم

گوش جانرا، زجانان بگشودیم

وحدتست، که آفت در دو خانگی

غیر معشوق هرچه باشد٬ بت اش خواندیم

جوهر دین، کاین بصیرت نورین

یک دمی مسیح، به انفاس بخشیدیم

کی افتد بی اراده او، به زمین برگ

کز اراده خویش، مدبرش دیدیم

دیده باطن، که نظم انسانی بجهان

سیر نور را، بی زمان در لامکانش رفتیم

بس کن فقیری، یک اشاره شد کافی

کان ذات نیک را، استنتاج معنایم

«فقیری»