X

آرشیف

لیاقت ایـــن را نداشتم استاد محترم فضل الحق فـضل

دیشب محترم عبد الغفو ر غو ر ی سا عت 22 و56 دقیقه شب جمعه 12 مار چ بر ا یم ز نگ ز د زما نیکه تلیفو ن گر فتم قطع شد دید م نمبر تلیفو ن غو ر ی صا حب است . فکر کر د م ؟چر ا درین وقت شب زنگ زد خد ا خیر کند . دو با ره تلیفو ن کر د م متو جه شد م تلیفو ن اش مصر و ف است با خود گفتم پسا ن زنگ میز نم بعد چند دقیقه زما نیکه زنگ زد م تلیفو ن ر ا گر فت و گفت هو هو هو بچه عمو کجا ئی بر ایش عر ض حا ل کر د م و گفتم مر یض هستم از روزچها رشنبه بد ینسو صحتم خو ب نیست وکا ر نر فتم وفشا ر م خیلی بلند است و هیچ خو ا ب نشد م و شب گذ شته بد اکتر عا جل ر فتم و غیر ه . او بر ایم گفت چی کر د ه ئی ؟ چی کر د ه ئی ؟ که مور د لطف استاد فضل قر ار گر فته ئی گفتم هیچ و یک ایمل روان کر دم و فقط تنها یکچها ر بیتی از مجر و ح برایش نو شتم . گفت از شمس الد ین مجر و ح ؟ گفتم نه از فضل الحق مجر وح . مشهو ر به میر زا مجر وح که او در سال 1347 زند گی را بس گفت و به ابد یت پیو ست و بس خلا صه کلا م در ین روز ها تا میخو ا ستم طر ف کمپیو تر بر و م بچه بزر گم صدا میکر د پدر دا کتر هدا یت داد و گفته که استرا حت کن نگفته که کا ر کن .
ازحا جی سیف الد ین خند ا ن هنر مند ی که میخو اند دور گر دن تسمه دار وپیته دار و مهر ه دار در یک مصا حبه پر سید ند که وضع مو سیقی رادر افغا نستا ن چطو ر ارز یابی میکنید ؟در جو ب گفت استا د سر ا هنگ فو ت شد و صحت مه(من) هم خوب نیست . صحت من هم خو ب نبو د در وقت وز ما نش عر ض اد ب و احتر ام میکر د م مر ا عفو کنید استا د بزرگوار .غو ر ی صاحب هد ایت دادند که چی کنم تا استرا حت بهتر و آرا م تر صو ر ت بگیر د . من عر ض کر د م چند سا ل قبل دا کتر فا میلی ام مر ا بیک دا کتر رو ا ن شنا سی معر فی کر د دا کتر رو انشنا سی بعد از آن که دوا ها ی مرا دید وکنتر و ل کر د پر سید برا ی خو ا ب و استر احت کد ا م دوا ها را مصر ف میکنی؟ در جوا ب گفتم بلی گفت کد ا م دوا را چی نا مدار د ؟ گفتم کتا ب نا مدار د . بر ایش تو ضیح کر د م .
استا د فضل عزیز و بزر گو ا ر من لیا قت و اهلیت و شایستگی و سزا وار این جملا ت نا ز نین و زیبا را که به من نسبت داده اید اصلا لا یق اش نبو دم ولیا قتش را ندار م و ندا شتم و نبو د م از ینکه دو ست دیر ین و شا گر د قد یمه و بی وطن خو درا نو از ش داده ئی ودست مرحمت وهمنو عی بسر ش کشید ه ئی جها ن و د نیا و عا لمی ممنو ن شما خد ا وند بشما طو ل عمر وصحت را که بهتر ین و با ارز شتر ین و قیمت تر ین ونا یا ب تر ین نعمت خد ا وند است بر ای شما آرزو میکنم خدا وند شما را صحت وسر فر از دا شته با شد تا همیشه همه مر د م وطن ومر د م غو ر را بهمد لی و همد یگر پذ یر ی و بر د ه با ر ی و حو صله مند ی رهنمو نی کنید . میر ویم بسر وده ئی زیبای از حضر ت خلیلی اگر مه کمی اضا فه وکم کر د م نظر من است نه کسی دیگر ی مقصر نیست .
من بیو طن که دور زآغو ش مادر م – بنشسته ام در آتش و در خو ن شنا ور م .
نه خا ک جا ی مید هد و نه فلک مر ا – من خا ک دیگر ان چی کنم خا ک بر سر م.
خا ک بر سر م – خا ک بر سر م – خا ک بر سر م . یا بخا طر استا د گل حضر ت خا ن و حمید الله ژوا ک و امیر زاد ه شهزا ده کمپیو تر من الفبا ی پشتو ند ارد .
سو ک درزا دملکه نز ی – یا دنیستی ز ی یا دیار له غمه زینه .( یا دجنگ دلاسه)
وطن په خلکو شا یسته دی – که خلک نو ی کند والی شکا ر ی قصر ونه .
استا د بزر گو ارمن هم که چند ین با ر این سر ود ه ئی زیبا شما را خو اند م در افغا نستا ن وسا یل که پیش رو ی مو تر را زما نیکه بر ف و با را ن با شد استفا ده میشو د آنر ا بر ف پا ک میگو یند که شیشه مو تر را پا ک میکند من هم با دید ضعیف که دار م عینک من هم بمن کمکی نمیکر د بر ف پا ک ند ا شت با ر بار گر یستم و خو اند م وبیا د مر د م خو د که آه ونا له و زجه و فغا ن شا نر ا هر روز تا کهکشان ها میر ود از طریق تلو یز یو نها مشا هد ه می کنم ایندرد جا ه کا ه مر ا هم آرام نمیگذارد باز هم قر با ن محبت شما قر با ن مهر با نیشما که من بیو طن و خسته ومر یض را یا د کر دید و لطف و مهر با نی شما مرا قو ت قلب داد و هم مرا جر ئت داد تا در مقا بل همه نا ملایمات دست وپنجه نر م کنم من ادیب و نو یسند و شا عر و تحلیلگر و مفسر سیا سی و کا ر شنا س سیا سی نیستم ققط ملا بنو یس هستم و از رنج مر د م وملت رنج میبر م و بخو شی شا ن خو شحا ل میشو م . گر چی بسیا ر ی او قا ت از دو ستا ن ایمل ها ونو شته ها ی میگیر م تشو یق میشو م و مر ا قو ت و انر ژ ی مید هد گا ه گاهی هم مر ا می آزارد . از دو ستا ن و قر اء وقصبا ت غو ر نا م بر ده اید که همه سرا سر خا طر ه است وبعضی ها درد وغم _.اقر یه دا ی عبد الله ار باب اسلم وداود شا ه فضل الد ین و عبد المجید محمد عیسی-وا زقر یه کو تاه ورزقا محمد عبد العزیز واحمد الف از قر یه گو کو ش اکبر محمد غو ث و خداداد محمد عمر از قر یه او شا ن که بخو نتر شد وفغا ن شان به آسمانها رفت سر ا ج الد ین اربا ب محمد امین وغیره شهر ک محمد ر سو ل محمد رفیق و که نیست ملک خو ر تکک وفضل احمد ار با ب عبد الکر یم غز ل گر ما ب لعل سر جنگل سر ور محمد عیسی بیک قر با ن رمضا ن وحکیم هزار ه بگفته عر ض حسین خا ن و سلما ن ابو ذر و جمعه محمد نبی از سا غر همه دوستان یاد شا ن گر ا می با دفا سک همنو ا صا حب واز گهر عبد ا لروءف محمد یو سف ونصیر میر گل از پنجد ه واخر ی سید معر و ف و شیر احمد و یوسف و عبد الر حمان ا زقر یه اشتر خو ا ن ملا ابو بکر و حیدر فر زند ا ن حا جی عبد المو مین ازقر یه الله یا ر که نا م خد ا زیا د است محمود بیپر وا فر زند شر یف بای و ظر یف اظهر ویو سف ها شم محمد مر اد که با ما نیست امان الله فیر وزکو هی زما نالد ین و غلا م ر سو ل و امر الد ین وغیر ه از قر یه جلگه مز ار غفو ر غو ر ی و همسا یه من و حضر ت گل که در بین ما نیست محمد غو ث الد ین هم نیست عبد الر حمان اسما عیل که از او هر چی در ها لند دعو ت کر د یم مهما ن ما نشد ودر چقچر ا ن محمو د ورد ک نام خد ا بچه دارد حمید الله ژواک که بر ایم بسیا ر عز یزاست و امیر زاد ه شهزا ده وستا ر میر زا قا در و سر اج الد ین سیف الد ین که هردو هم اتا ق مه در لیلیه پو هنتو ن بود ندو در پسا بند عبد الاحد بچه حا جی و غلا م نبی یگا نه در دو لینه قر یه دوال سفید با قی عید گل وقلعه نخشی امیر محمد خیر محمد وسعد الله خا لمراد ودر طر بلا ق ظا هر جلا لی ودر تولک فعلا با همه ار تباط دار م و یاد م آمد استا د سر ا ج و طو فا ن صا حب و ندا وقا سم او یا نی و سر ور وسر دار ونصیر و عز یز در تیو ره نا م خد ا بسیا ر اند چند تا هم صنفی را نا م میبر م محمد سرور محمد عمر و محمود ملا عثمان و محمد آصف عبد الغفو ر و احمد عبد الو احد و از مر غا ب وچها سد ه جما ل و محر ا ب و ر حمت الله شا ه مر اد برا ی دو ستا ن که در قید حیا ت اند صحت و جا نو ر ی آرزو میکنم وبکسا نی که با ما فعلا نیستند طلب آمر زش از خد ا وند میخو ا هم .در سا لها ی 2001 1997 -گا هگا هی بعضی از دو ستا ن می آمد ند آنو قت اطلا ع وخبر یا فتن از حا ل افغا نستا به ما نند سنه ها ی0 133-1343 هجر ی شمسی وار ی بو د شبا هت دا شت که آد م بعد چهل روز یا چند ین ما ه از طر یق پو ست خط میگر فت وما از طر یق سلیب سر خ نا مه میگر فتیم که نا مه ها ی بعضی دو ستها به آدر س من می آمد و گو یند در زما ن محمد ظا هر شاه یک هلیکو پتر پا کستا نی بسر حدا ت کنر دا خل خا ک افغا نستا ن شد نفر مسوءل مخا بر ه کر د بکا بل بوزرات دفا ع که هلیکو پتر پا کستا نی دا خل خا ک شد ه چی کنیم ؟ بعد چهل روز مکتو ب رسید به نفر مسوءل کنر که آنر ا بز ن از ما هم همینطو ر بو د واز بی بی سی چیز ی میشنید یم وبس آنو قت با دو ستی چند جمله یکجا کر د یم و خو اند یم که تا هنو ز بیا د دار م که چنین بو د . بار ها ی بسیا ر سنگین غم از افغا نستا ن گز لک ( بصو ر ت فو ر ی )اگر هز ار ها کیلو گر ام بارغم بو د که یکبا ر ه بط ر ف من روا ن و فر ستا ده شد که مر گ پدر و مادر و بر ادر بز ر گم وکشته شد ن دختر کلا ن من بود که تا حا ل رو ح وروان مر ا می آزارد ومر ا رنج مید هد واینجا کسی نبو د که با او این با ر سنگین غم تقسیم کنم ودر افغا نستا ن همه از هزار کیلو گر ا م غم کمی میگیر ند وبیک نفر زیا د سنگینی نمی کند در مو قعیت من همه بدو ش من بود .
وطن بیا د شهید ا ن تو گر یه میکنم __ بیا د ی راد مردو دلیرا نی تو گر یه میکنم.
بخا طر ی گر یه میکنم که بسیا ر مظلو ما نه وبیچا ره و بشکم گر سنه کشته شد ند و بخا طر هیچ و بقیمت بسیا ر ارزان کشته شد ند – و براد مر دها بخا طر این گر یه میکنم که خا ر چشم ابر قد ر ت ها و سو سیا لسم و امپر یا لسم و دوست و دشمن بو دند واز طر ف هیچ کسی قدر نشد ند کس قد ر آنها را نشنا خت.
بیا د موءمن آبائی واجد اد م == بیا د کو ه دشت و بیا ن تو گر یه میکنم .
بخا طر وطن آباءی خو د گر یه میکنم که هر سلا ح که در دنیا سا خته شد در ین جا استعما ل شد و تطبیقا ت شد و سا حه تخر یب و قدر ت وعظمت سلا ح از ین جا معلو م شد ودل هر سنگ و کوه صخر ه و تپه ود شت در خت و جنگل ومزر عه این وطن را سو را خ سو را خ کر د خون آلو د کر د واو را ز خمی سا خت واین وطن را زخمی و پر خو ن کر د بهمه دو ستا ن وعزیز ا نی که که از آنها نا م نبر ده ا م معذ ر ت میخو ا هم که فر ا مو ش نشد ه اند قصد ا نبو ده بلکه همه شما بیا د م هستید کمی نقل بد هید حتما بیا د م می آئید .چند سال قبل از پسا بند تلیفو نی گر فتم بعد چند لحظه برا یم گفتند عبد الا حد وا لیبا لر میشنا سی اینجا است سلا م میگو ید گفتم خد ا تر ا خو ار نکنه {نکند} اوهمصنفی من است وبا ز همر ایش صحبت کر د م در آخر کو تا ه در فشا نی از استاد عبد الحسین تو فیق هیر وی است .

درین دیر ینه دیر دیر بنیا د

زما نه دا ستا نها مید هد یاد .

بیا تا قدر یکد یگر بد ا نیم

که تنها ئیست مر گ آدمی زاد .

استا د بزرگوار فضل عز یز بصو ب شما هم نا مه نو شتن کا ر ی آسا نی نیست . مر ا همه عزیزا ن ودو ستا ن خو اننده عفو کنید بها نه من هم جو ر است که مر یض بو د م وسلا م برادر شما .

محمد عارف ملکزاده

 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.