آرشیف

2014-12-13

نجم الدین الهام

فاصله ها

آدما!
ای آدما!
دل تان تنگ شده
خودبگو!گرنشده
پس
مگرازسنگ شده؟!!
چرادل تنگ نباشم؟
چرادل تنگ نباشی؟
پس این راه که بستیش توازچهارطرف
من شدم زندانی
پس آن مرزیکه تودرآنی
بین مافاصله است
همه بستند در خانۀ خود
نه کسی تک،تک در می شنود
چرادل تنگ نباشیم
من وتو
من وتوزادۀ یک اجدادیم
من وتوشاخۀ یک بنیادیم
من وتودوستیم
آخر!
من وتوآزادیم
مرزبین من وتو
یعنی چه؟
بشکنیم فاصله هارا
تابدانیم که ما انسانیم
تاببینیم جهانرا،تا که دریابیم جانرا،این همه رازنهانرا
همه دوستی همه باور
همه افسانۀ مهروهمه هنگامۀ عشق
آدما!
آب یکی،خاک یکی،عشق یکی
تومنی ومن تو ام
آری
فقط انسانیم
بشکنیم فاصله ها را