آرشیف

2014-11-17

ناهید خرم فروغ

عشقِ خدا

بذرِ امیدِ رمضان را گر تو دانی
ای بی خبر از رازِ رحمتِ خدا
ین فرصت که
بیانگر عظمتِ رحمتِ الرحمن الرحیم است
آری این فرصت بهانه ی ست
تا ببارد بارانی از گلابِ گلِ محمدی
بر تنِ خشکِ زردِ پاییزِ توّابین
و درِ بهارِ مغفرتِ و رحمت
باز و سرسبز شود
و آفتابِ عشقِ خدا
در دلِ صائم طلوعِ بدون افول کند