آرشیف

نه در بستان نوای مـرغکــــا نـی 
نه جــای یا سمـن کنجـی گلـستا ن

فگـنـده ابر خــرگـــه روز تا شـب
مه و مهـر انـد در مشکوی پنها ن

چمـن گشتـه تهـی از سبــزه و گــل
فــزون گر دید, انـدو هی غریبــا ن

بـــد ون جــامه ء گرم و مسـا عـــد
بلـرزنـد از خنک چـون بید, لرزا ن

ثــروت بـوده  اکنــون در کـف تــو
بـکــن یــا دی زحــا ل مسـتمنــدا ن

بکـــن یـــاری غـریــب و بینـــوا را  
که بـا شـد جا ی تـوفردوس رضوان