آرشیف

احساسات عاطفی به نسبت جنگ اسرائیل و ایران آنقدر تند و تیز هست که بنده نظاره گر بودم و نمیخواستم درین مورد دیدگاه خود را بنویسم اما در بین جبهه گیری های خوشبینی و بدبینی، مثبت گرائی و منفی گرائی و ستیزه جوئی و دوست انگاری ها چیزی بنام (نگاه بیطرفانه) هم وجود دارد که میتواند بسیاری ها را از ذهنی نگری ها و سطحی انگاری ها برون کند. 

یک چیزیکه هویدا و مبرهن هست، ما همه میدانیم که جنگ اسرائیل و ایران و جنگ شرق میانه در کُل جنک اسلام با کُفر نیست و نباید این حربه بخاطر به بیراحه کشاندن انسانها و توسعه شعله های جنگ و ویرانی های منطقه تبدیل شود.

همچنان این جنگ بخاطر نابودی زبان و فرهنگ و مردم ایران هم نیست. بلکه این جنگ، جنگ قدرت، نفت، توسعه بازار صلاح و بالآخره به انحصار گرفتن بازار منطقه هست و همچنان تلاش صدور و توسعه ایدیولوژی از هر دو جبهه را هم متنفی نمیدانم.

چیز دیگری که امروز در سطح جهان به اثبات رسیده آنست که بعد از سقوط قطب سوسیالستی و با از بین رفتن پیمان نظامی ورشو که در آن نیز امریکا، انگلیس و اسرائیل نقش اساسی را بازی کردند، امریکا و اکثر شرکای آن به شمول صیهونیسم اسرائیل به یغماگر تمام عیار تبدیل شدند که همه میدانیم و تجربه کردیم و حاجت به تشریح جنایات غیرعقلانی امریکا و انگلیس نیست.

بنده بارها در نوشته های خود با جسارت اذعان کرده ام که امریکا به تمام معنی یک دولت تروریست، آدمکُش، قُلدور، زورگو و چپاولگر هست که حتی به شهروندان خود هم رحم نکرد وبا طرح دسیسه حملات 11 سپتمبر 2001 حدود 3500 شهروند خود را قربانی کرد.

جنایت امریکائی ها در زندان ابوغُریب عراق، جزیره گوانتانامای کوبا، بگرام و قندهار افغانستان مثالهای مشت نمونه خروار هست. 

حالا جانب مقابل که درین نوشته مشخصآ حکومت آخوندی ایران هست که سالهاست کشور های زور گو، ماجراجو و قُلدر از یخن آن گرفتند که تو حق تولید سلاح هستوی را نداری! 

طبق معاهده عدم ترویج سلاح‌های هسته‌ای (NPT) ” Non- Proliferation Treaty” که در سال 1970 به تصویب رسید، پنج کشور به طور رسمی به عنوان دارندگان سلاح هسته‌ای شناخته می‌شوند:

1- ایالات متحده آمریکا 2

– روسیه (که پیش از آن اتحاد جماهیر شوروی بود)

 3- چین 

4- فرانسه 

5- بریتانیا 

این کشورها قبل از تصویب معاهده NPT به عنوان دارندگان سلاح هسته‌ای شناخته شده بودند. کشورهای دیگر که پس از امضای این معاهده به سلاح هسته‌ای دست یافته‌اند، طبق قوانین بین‌المللی به عنوان کشورهای هسته‌ای شناخته نمی‌شوند و

این کشور ها عبارت اند از 

1-هند

2- پاکستان

3- کوریای شمالی

 4- اسرائیل هستند.

خوب حالا 4 کشور را در فوق نام بردیم که خلاف قرارداد (ان پی تی) دارای سلاح هستوی هستند و هیچ کس هم برایشان گیر نداده است ولی همه چسپیدند به یخن ایران آخوندی چرا؟ 

یک مثال ساده را از سرگذشت خود بیان میکنم: 

وقتی در باکو سال چهارم محصل بودم، معمول همین بود در رخصتی های زمستانی اجازه نداشتیم در افغانستان برویم. همان سال در رخصتی زمستانی متوجه شدم که چندین محصل افغانی افغانستان میروند. من هم بدون آنکه کدام تحفه ئی با خود بگیرم با دست خالی رفتم نزد مسئول محصلین خارجی گفتم ویزه میخواهم، او برایم گفت اجازه نیست. رفتم در وزارت تحصیلات شکایت کردم. از آنجا یک نفر را بحیث هیئت یکجا با من در نزد مسئول مربوطه فرستاد و ما آمدیم در شعبه همان رئیس خارجی ها و هیئت پرسید که چرا به من ویزه داده نشده اما برای دیگران داده شده ؟

رئیس درحال سکرتر خود را خواست برایش گفت دوسیه این محصل را بیاور!

او خانم رفت یک ورق را آورد و در محضر هیئت خواند که این محصل دونیم سال قبل با معلم زبان روسی مناقشه ئی کرده بود و معلم ازش همین شکایت را نوشته کرده است. بنابرین دیگران را که من اجازه دادم آنها دوسیه ندارند اما این محصل دوسیه دارد.

حکومت ایران که در اثر انقلاب  1979 رویکار آمد، خشونت و قتل و قتال را نه تنها در برابر مردم خود پیشه کرد بلکه در سطح جهانی با همه درگیر شد و صدور ایدیولوژی شیعه را در صدر برنامه خود قرار داد.

از گروگانگیری کارمندان سفارت امریکا تا جنگ با عراق، مداخله در افغانستان و دشمنی با غرب و کشور های عربی همه و همه چهره ایران آخوندی را جنگ طلب، ماجراجو و خطرناک در منطقه ترسیم نمود. خصومت ورزی رژیم آخوند ها به نسبت اسرائیل جای بخصوصی دارد.

46 سال شعار مرگ به امریکا و مرگ به اسرائیل را سر داد و نابودی اسرائیل را یکی از پلانهای ستراتیژیک خود قلمداد کرد و این برنامه تا امروز پا برجاست. انسانها باییست بغیر از احساسات عاطفی تعقل نیز باید بکنند. 

تهدید به حمله یا نابود کردن یک کشور توسط کشور دیگر، طبق قوانین بین‌المللی، می‌تونه به عنوان تهدید علیه صلح و امنیت بین‌المللی شناخته میشود و نقض قوانین بین‌المللی به حساب میآید.

سازمان ملل متحد و سایر نهادهای بین‌المللی معمولاً به چنین تهدیدهایی واکنش نشان می‌ دهند و این موضوع می‌ تواند پیامدهای جدی داشته باشد. 

در اساسنامه سازمان ملل متحد، تهدید علیه صلح و امنیت بین‌المللی عمدتاً در ماده 39 و ماده 51 منشور سازمان ملل متحد مورد اشاره قرار گرفته است. 

ماده 39 به شورای امنیت این اختیار را می‌دهد که در صورت تهدید علیه صلح و امنیت بین‌المللی، اقداماتی را برای حفظ صلح و امنیت اتخاذ کند. 

همچنین ماده 51 حق دفاع مشروع را برای کشورها در صورت حمله مسلحانه، تا زمانی که شورای امنیت اقدام لازم را انجام دهد، به رسمیت می‌شناسد. 

این موارد در چارچوب قوانین بین‌المللی و اساسنامه سازمان ملل مطرح شده‌اند. 

تهدید به نابودی یک کشور یا مردم آن کشور، از جمله تهدیداتی است که بر اساس قوانین بین‌المللی می‌تواند نقض اصول اساسی منشور سازمان ملل متحد باشد.

منشور سازمان ملل بر اساس احترام به حاکمیت کشورها و عدم تهدید یا استفاده از زور علیه آنها تأکید دارد. 

اگر مقامات یا افرادی تهدید به نابودی یک کشور یا گروهی از مردم کنند، این می‌تواند به عنوان یک نقض جدی حقوق بین‌الملل و تهدید علیه صلح و امنیت بین‌المللی تلقی شود.

سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی معمولاً به این نوع تهدیدها واکنش نشان می‌دهند و ممکن است اقدامات دیپلماتیک یا دیگر اقدامات لازم را انجام دهند.

حالا آخوند های عزیز و گرامی ما با همین شعار نابودی اسرائیل پیش رفتند و در عین حال ساختن بم اتم را تا نزدیک موفقیت کامل رسانیدند.

آنوقت بود که اسرائیل دست بکار شد و حمله را آغاز کرد و متحدین رژیم آخوندی مانند چین و روسیه بغیر از محکوم کردن حمله اسرائیل کاری نتوانستند بکنند. عین شرایط در سناریوی حمله پیشگیرانه روسیه به اکرائین وجود دارد.

روسها بسیار کوشیدند تا اوکرائین از پیوستن به ناتو خود داری کند اما آن زمان که پروژه پیوستن اوکرائین به ناتو پخته شده بود، روسها حمله پیشگیرانه کردند. چون امریکا و کشور های ناتو به قول خود که برای گرباچف و یلسین داده بودند که نیروی ناتو به نزدیک سرحدات روسیه نخواهد آمد وفا نکردند و روسیه میدانست که با حمله آشکارا به اوکرائین کسی جرئت نخواهد کرد که قوای خود را در پشت زلینسکی قرار بدهند. همانطور اسرائیل نیز همان جسارت را بخرچ داد که با حمله آن به ایران،

چین و روسیه به داد ایران نخواهند رسید چون تهدید اساسآ از جانب ایران نسبت به اسرائیل ریشه بیش از 40 ساله دارد.

حتی ایران ساعت شمارش معکوس برای نابودی اسرائیل مستقر کرده بود که در عکسهای ضمیمه مقاله میتوانید ببینید. درینجاست که ایران دوسیه دارد و این دوسیه طبر بدخواهان ایران را دسته کرده است.

یک مثال دیگر از سرنوشت بدبخت مردم افغانستان میگویم:
ده ها سال هست که ما ادعای پشتونستان را داریم و همیشه دول زدیم و شعار دادیم (دا پشتونستان زمونژ) از دست ما هم چیزی پوره نبود اما میگفتیم هر زمانی هم که باشد ما یک بر سوم حصه خاک پاکستان را که متعلق به ما است میگیریم.

این پاکستان تا هنوز به کاسه سر ما را آب داده است و تا وقتی که ما تعقل نکنیم ازین ماجراجوئی دستبردار نشویم، روزگار ما ازین هم بدتر خواهد بود.

در 24 ساعت گذشته آتش بس شکننده قایم گردید که این تصمیم به نفع همه طرف های درگیر بوده و از کشتار و ویرانی جلوگیری شد.

اما این موضوع ختم معضلات ایران و اسرائیل و شرق میانه نیست.

حالا اسرائیل با حمایت امریکا فاز اول هدف خود را اجرآ کرد اما برای صلح دایمی درین منطقه اسباب و عوامل این خونریزی های بعداز ختم جنگ جهانی دوم که امروز به یک فاجعه تبدیل شده است باییست مورد بررسی همه جوانب درگیر قرار گرفته و

راه حل آن با درنظرداشت منافع همه طرف های درگیر پیدا شده و بسوی صلح دایمی قدم گذاشته شود. نقطه کلیدی درین معضله آنست که رژیم آخوندی از آجندای خود، شعار نابود کردن اسرائیل را خط بطلان نکشد، بلا های زیادی را بالای مردم ایران نازل خواهد کرد. 

به امید صلح و آزادی خلق ایران و افغانستان 

داکتر اکبر همت