آرشیف

2015-6-23

جام غور

بی بی مهجوره

عمه (مهجوره ) دخت گرانمایه حضرت (حیران)صاحب دیوان غزلیات مکمل از (الف / یا)ودوبتی ها ونصایح بسیار دارد .و همچنین از ارادتمندان حضرات پرچمن بوده لذا اکثریت شعر های شان عارفانه میباشد:

مـرا سـودای آن ســرو روان بــــس       دمـادم نـام او انـــدر زبــــان بـــــس
کـه مـهـر آن پـری شــوخ گلـنـــدام       نهــان اسـت در مـیـان جسم جان بس
هـمـه عـالـم بـود بـا عـیـش وشـادی       مرا ایـن هردو چـشم خون فشان بس
بـه گـلشـن جمـلـه گلهـا سـبـز خـرم       مـرا ایـن رنـگ زرد ارغــوان بـــس
همـه خـلـق جهان شـاداند و مسـرور       مـراغـمـهـای آن ابــرو کمـان بــس
اگر خواهـی روم در باغ و بستـــان       مــرا آن نـالــه هــای بـلبــلان بـــس
به (مهجوره)نظـر سازی به شـفـقـت
رهــا یابـد زغمــهای جهــــان بـــس

هر که را هست آرزوی بـر در تـو ای کریـم
مـن دگـر چیـزی نمیخـواهـم بــده ایـمان مـرا